Van de voorzitter: een oude bekende in de Oosterkerk
Ik denk dat Martin Mans de voorlaatste keer zijn jaarlijkse concert in de Oosterkerk heeft gegeven op 27 april 2019. De Stichting Oosterkerk organiseerde tien jaar lang op koningsdag een alternatief concert inclusief diner voor alle mensen die genoeg hadden van al dat drukke gedoe op deze dag. Martin speelde in 2019 samen met Jantien Kalkman; zij op trompet en hij achter ons mooie Bätzorgel.
Toen, in mijn toespraakje, had ik het over een vaste traditie met een vaste schare volgers van Mans: Een traditie van 10 jaar, die wij moesten koesteren, zo als ook een gebouw als de Oosterkerk er al eeuwen staat.
Ik kon, en wie wel, niet bevroeden dat dit voorlopig de laatste keer was. Een jaar later bleef ons gebouw, op enkele uitzonderingen na, gesloten. Het lijkt voor mij al weer eeuwen geleden, maar Corona hield ons land in haar ijzeren greep en ook het jaar daarop was het niet mogelijk om in april concerten te geven.
Maandagavond 11 augustus was die oude bekende, Martin Mans, er weer. Met opnieuw een aantal trouwe bezoekers. Jammergenoeg niet veel bezoekers. Goed, er was de jaarlijkse kermis in de binnenstad van Hoorn; het was maandagavond en warm, maar toch!
Voorafgaande aan het concert vertelde Martin kort iets over zijn keuze van het programma. Hij begon met de Catarinasymfonie.
De Catharinakerk is een protestante-lutherse kerk in Stockholm die werd gebouwd tussen 1656 en 1695 naar het plan van een Franse architect en vernoemd naar prinses Catharina Wasa, zuster van koning Gustaaf 2 Adolf. In 1723 werd de kerk door een brand verwoest, waarbij vrijwel de gehele wijk werd verwoest. De kerk staat op de Catharinaberg waar de slachtoffers van het bloedbad van Stockholm van 1520 werden verbrand. In 1990 werd de kerk opnieuw getroffen door brand.
Op het kerkhof ligt overigens de Nederlandse troubadour Cornelis Vreeswijk begraven.
Martin heeft zich door de geschiedenis van deze kerk laten inspireren om dit stuk te componeren en zoals hij zelf erbij zei: Op het Bätzorgel komen alle klankkleuren prachtig uit.
Ik was verrast door dit werk van Mans, alle registers werden opengetrokken en ik vond het een feest om te luisteren. Bovendien was op de camerabeelden goed te zien hoe Martin aan alle knoppen trok en weer inschoof; zijn voeten gebruikte en soms met zijn linkerhand doorspeelde, terwijl hij rechts de knoppen bediende. Een waar festijn en schitterend wat Mans allemaal met ons orgel kan doen.
Martin Mans heeft het vermogen om niet alleen klassieke muziek om te toveren tot een prachtig concert, maar hij gebruikt ook moderne componisten als inspiratiemiddel om zijn kunsten te vertonen. Moderne componisten als F. Legrand van The Windmills of your mind en E.T. Paul van Ben Hur en niet te vergeten E. Elgar met Nimrod uit Enigma.
Bij het binnenkomen van de Oosterkerk kon men een lied aangeven die Martin zou kunnen uitkiezen om te spelen. Ik kon lang niet alles herkennen wat hij speelde, maar zijn virtuositeit kwam helemaal tot bloei.
Na afloop bleven een aantal bezoekers nog even hangen aan de bar. Ik begeleidde twee dames naar de uitgang en vroeg wat zij van het concert vonden en wat bleek, zij kwamen uit de buurt van Wervershoof en waren al de voorgaande edities als genieter van Mans aanwezig geweest.
Zij waren super enthousiast over dit concert en stelden mij de vraag: Is er volgend jaar op koningsdag weer Mans te beluisteren? Wij komen zeker!
Eddy Boom
voorzitter
